| ชื่องานวิจัยภาษาไทย | การศึกษาปัญหา ความต้องการ และแนวทางการพัฒนาอาจารย์สถาบันราชภัฏสงขลา |
| ชื่องานวิจัยภาษาอังกฤษ | Study on Trends of Faculty Development in Songkhla Rajabhat Instiute. |
| หัวหน้าโครงการ | นาย พินิจ ดำรงเลาหพันธ์ |
| แหล่งทุนวิจัย | กองทุนพัฒนาการวิจัยมหาวิทยาลัยราชภัฏสงขลา |
| สาขาการวิจัย | สาขาการศึกษา |
| ปีงบประมาณ | 2547 |
| ระยะเวลาดำเนินการวิจัย | 1 ปี |
| งบประมาณ | ไม่ระบุ |
| พื้นที่ทำการวิจัย | ต.เขารูปช้าง อ.เมืองสงขลา จ.สงขลา |
| ผู้ประสานงานในพื้นที่ | ไม่ระบุ |
| สถานะของผู้ประสานงาน | ไม่ระบุ |
| ประเภทงานวิจัย | เดี่ยว |
| สถานะงานวิจัย | ดำเนินการเสร็จสิ้น |
| คำสำคัญ | อาจารย์ใหม่, อาจารย์เก่า,ผู้บริหารระดับกลาง, การพัฒนาอาจารย์ |
| บทคัดย่อ | การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาปัญหาหรืออุปสรรค ความต้องการในการพัฒนาตนเองของอาจารย์ และเพื่อนำเสนอแนวทางในการพัฒนาอาจารย์สถาบันราชภัฏสงขลาตามภารกิจ 5 ด้าน คือ ด้านการสอน การวิจัย การบริหารชุมชน การทำนุบำรุงศิลปวัฒนธรรม และด้านการบริหารประชากรกลุ่มตัวอย่างที่ศึกษาสุ่มจาก อาจารย์สถาบันราชภัฏสงขลา 3 กลุ่ม คือ อาจารย์ใหม่ จำนวน 16 คน อาจารย์เก่าจำนวน 16 คน และผู้บริหารระดับกลาง จำนวน 4 คน รวม 36 คน จาก 4 สาขา คือ สาขาวิทยาศาสตร์บริสุทธิ์ สาขาวิทยาศาสตร์ประยุกต์ สาขาสังคมศาสตร์ และสาขามนุษยศาสตร์ เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย คือ แบบสัมภาษณ์อาจารย์ วิเคราะห์ข้อมูลโดยวิเคราะห์เนื้อหา โดยการวิเคราะห์กลุ่มคำ จัดทำสารบบจำแนกประเภท และสร้างข้อมูลสรุป ผลการวิเคราะห์พบว่า ทั้งอาจารย์ใหม่และอาจารย์เก่าปัญหาในด้านการสอนที่มีมากที่สุด คือ ขาดอุปกรณ์สื่อการสอน โดยอาจารย์ใหม่ต้องการความรู้ทางด้านเทคนิคและวิธีการสอน ส่วนอาจารย์เก่าต้องการห้องสมุดที่มี ซีดี วีซีดี หนังสือ วารสาร และตำราที่หลากหลายสาขา ทั้งในและต่างประเทศ แนวทางในการพัฒนาอาจารย์ด้านการสอน คือ ให้อาจารย์ได้ศึกษาต่อ ฝึกอบรมสัมนา เพื่อพัฒนาศักยภาพ ในด้านการวิจัย อาจารย์ใหม่ส่วนใหญ่ขาดประสบการณ์ ในการทำวิจัย ในขณะที่อาจารย์เก่ามีภาระงานมากไม่มีเวลาทำงานวิจัย อาจารย์ใหม่ต้องการความรู้ในเรื่องวิธีการวิจัย ส่วนอาจารย์เก่าต้องการเงินทุนสนับสนุนและเวทีเสนอผลการวิจัยหรือบังคับให้อาจารย์ทุกคนทำงานวิจัย และผู้บริหารระดับกลางเสนอแนวทางเกี่ยวกับแหล่งทุนในการวิจัย ปัญหาทางด้านการบริการชุมชนของทั้งอาจารย์ใหม่และเก่า คือ ขาดการสนับสนุนจากสถาบันและชุมชนไม่เห็นความสำคัญ โอกาสบริการชุมชนจึงมีน้อย โดยอาจารย์ใหม่ต้องการเข้าไปแก้ปัญหาชุมชน อาจารย์เก่าต้องการอบรมเป็นวิทยากรที่ดี ส่วนแนวทางเกี่ยวกับด้านนี้อาจารย์ใหม่เสนอแนวทางว่า สถาบันควรให้เวลาและโอกาสอาจารย์ในเรื่องการบริการชุมชน อาจารย์เก่าเสนอว่าควรมีความร่วมมือระหว่างสถาบันกับชุมชนในการจัดกิจกรรมต่างๆและผู้บริหารระดับกลางเสนอเพิ่มเติม คือ ให้ความรู้กับอาจารย์ในเรื่องบริการชุมชน ส่วนในด้านทำนุบำรุงศิลปวัฒธรรมปัญหาของอาจารย์ใหม่คือ ขาดความรู้ความเข้าใจ อาจารย์ใหม่ขาดความรู้ความเข้าใจ อาจารย์เก่ามีปัญหาขาดแหล่งสนับสนุนเงินทุน โดยทั้งอาจารย์ใหม่และเก่าต้องการพัฒนาตนเองให้มีความรู้ ความเข้าใจและทำการวิจัยเกี่ยวกับวัฒนธรรมและภูมิปัญญาท้องถิ่น ซึ่งทั้งอาจารย์ใหม่และอาจารย์เก่าเสนอแนวทางให้สถาบันส่งเสริมกิจกรรมและงานวิจัยทางด้านนี้ ส่วนผู้บริหารระดับกลางเสนอแนวทางให้ความรู้ด้านศิลปวัฒนธรรมแก่อาจารย์ และปัญหาทางด้านการบริหารของทั้งอาจารย์ใหม่และอาจารย์เก่า คือ มีส่วนร่วมน้อยและมีความรู้ในเรื่องการประเมินคุณภาพน้อย โดยอาจารย์ใหม่ต้องการความรู้เรื่องการบริหารและประเมินคุณภาพ อาจารย์เก่าต้องการมีส่วนร่วมในการบริหาร และประกันคุณภาพ แนวทางในการพัฒนาอาจารย์ด้านบริหาร อาจารย์ใหม่เนอให้อาจารย์มีส่วนร่วมในการบริหาร อาจารย์เก่าเสนอว่าให้ความรู้ด้านบริหารกับอาจารย์ ส่วนผู้บริหารระดับกลางเสนอแนวทางโดยการจัดวางนโยบายพัฒนาและแยกสายงานบริหารให้ชัดเจน |
| Fulltext | ไม่มีไฟล์ |
| จำนวนการอ่าน |
|
Best Screen Resolution 1024x768 pixel and Text Size as Medium Copyright 2012 All Rights Reserved | Power by IRD.SKRU |
|