| ชื่องานวิจัยภาษาไทย | การพัฒนาการปลูก การแปรรูป และการตลาดถั่วลิสงอบเพื่อเป็นผลิตภัณฑ์ชุมชน |
| ชื่องานวิจัยภาษาอังกฤษ | Growing, Processing & Marketing Development of Roast Peanut as a Community Product |
| หัวหน้าโครงการ | ดร. รัชฎา เศรษฐวงศ์สิน |
| ผู้ร่วมวิจัย | นาย พินิจ ดำรงเลาหพันธ์ |
| ผู้ร่วมวิจัย | ผศ.ดร. อังคณา ธรรมสัจการ |
| ผู้ร่วมวิจัย | ผศ. นพรัตน์ วงศ์หิรัญเดชา |
| ผู้ร่วมวิจัย | ผศ. ณฐมน เสมือนคิด |
| แหล่งทุนวิจัย | เครือข่ายการวิจัยภาคใต้ตอนล่าง สำนักงานคณะกรรมการอุดมศึกษา |
| สาขาการวิจัย | สาขาเกษตรศาสตร์และชีววิทยา |
| ปีงบประมาณ | 2551 |
| ระยะเวลาดำเนินการวิจัย | 1 ปี |
| งบประมาณ | ไม่ระบุ |
| พื้นที่ทำการวิจัย | ต.เขารูปช้าง อ.เมืองสงขลา จ.สงขลา |
| ผู้ประสานงานในพื้นที่ | ไม่ระบุ |
| สถานะของผู้ประสานงาน | ไม่ระบุ |
| ประเภทงานวิจัย | เดี่ยว |
| สถานะงานวิจัย | ดำเนินการเสร็จสิ้น |
| คำสำคัญ | การปลูก, การตลาด, ถั่วลิสง, ชุมชน, เกษตร |
| บทคัดย่อ | เกษตรกรบ้านทรายทองพัฒนา หมู่ที่ 2 ตำบลคลองทรายขาว อำเภอกรหรา จังหวัดพัทลุง ปลูกถั่วลิสงหลังฤดูทำนาเป้นอาชีพเสริม เพื่อเป็นการสร้างมูลค่าเพิ่ม และเป็นการสร้งกำลังต่อรองในการขายผลิต คณะผู้วิจัยจึงได้ร่วมกับกลุ่มเกตรกรทำการพัฒนาผลิตภัณฑ์แปรรูปถั่วลิสง เพื่อให้เป็นผลิตภัณฑ์ชุมชน โดยทำการทดสอบถั่วลิสง 10 พันธ์ ในพื้นที่เป้าหมาย กลุ่มที่มีเมล็ดขนาดเล็กถึงปานกลางได้แก่พันธ์กาฬสินธุ์ 1 กาฬสินธุ์ 2 มข.40 ขอนแก่น 5 ขอนแก่น 60-2 พันธ์ที่ปลูกอยู่แล้วในพื้นที่ 2 พันธ์คือไทนาน 9 และพันธ์ สข.38 และกลุ่มที่มีเมล็ดขนาดใหญ่ได้แก่พันธ์เกษตรศาสตร์ 50 ขอนแก่น 60-3 และขอนแก่น 6 ผลการทดลองพบว่าการปลูกถั่วลิสงแบบอาศัยน้ำฝน ตามสภาพการปฏิบัติจริงของเกษตรกร คือกะระยะปลูกเอง (ประมาณ 30*30 ซม.) ใส่ปุ๊ยสูตร 8-24-24 ในอัตรา 10 กก./ไร่ ถั่วลิสงพันธ์ สข.38 ให้ผลผลิตน้ำหนักฝักสด น้ำหนักฝักแห้ง และน้ำหนักเมล็ดแห้งสูงที่สุด คือ เท่ากับ 700.00 427.50 และ 295.50 กก./ไร่ ในขณะที่การปลูกตามคำแนะนำของกรมวิาการเกษตร ระยะปลูก 25*30 ซม. ใส่ปุ๊ยสูตร 15-15-15 อัตรา 50 กก./ไร่ ถั่วลิสงพันธ์กาฬสินธุ์ 1 ให้น้ำหนักฝักสดสูงที่สุด คือ เท่ากับ 816.67 กก./ไ่ร พันธ์ไทนาน 9 ให้น้ำหนักฝักแห้ง และน้ำหนักเมล็ดแห้งสูงสุด คือ เท่ากับ 475.83 และ 366.67 กก./ไร่ ส่วนถั่วลิสงกลุ่มที่มีเมล็ดฝักขนาดใหญ่ได้แก่ พันธ์เกษตรสาสตร์ 50 ขอนแก่น 60-3 และขอนแก่น 6 ให้ผลผลิตค่อนข้างต่ำ โดยมีน้ำหนักฝักสดอยู่ในช่วง 430 ถึง 490 กก./ไร่ ในการปลูกแบบเกษตรกร และ 550-640 กก./ไร่ เมื่อปลูกตามคำแนะนำของกรมวิชาการเกษตรซึ่งการปลูกแบบหลังให้ผลผลิตที่สูงกว่าการปลูกในสภาพการปฏิบัติจริงของเกษตรกร เนื่องจากมีจำนวนต้นต่อไร่ และได้รับปุ๊ยในอัตราที่สูงกว่า ถั่วลิสงกลุ่มที่ให้เมล็ดขนาดใหญ่เป็นที่ชื่อนชอบของเกษตรกร แค่เนื่องจากผลผลิตถั่วลิสงพันธ์ดั้งเดิมที่เคยปลูกให้ผลผลิตสูงกว่ามาก จึงตัดสินใจที่จะพัฒนาจากถั่วลิสงพันธ์ที่เคยปลูกอยู่เดิมคือพันธ์ไทนาน 9 โดยร่วมกันพัฒนาผลิตภัณฑ์ขึ้นมา 3 ชนิด ได้แก่ เมี่ยงคำสำเร็จรูปจากถั่วลิสงผสมข้าวพอง ถั่วลิสงผสมข้าวเม่าปรุงรส และถั่วลิสงทั้งเปลือกอบเกลือ ปรากฏว่ากลุ่มแม่บ้านเกษตรกรเลือกที่จะผลิตถั่วลิสงอบเกลือเป้นสินค้าของกลุ่มต่อไป เนื่องจากกรรมวิธีการผลิตไม่ยุ่งยากสามารถเก็บไว้ได้นาน ขั้นตอนการผลิตถั่วลิสงมีเปลือกอบเกลือให้ปลอดภัยจากสารอะฟาทอกซินต้องคัดคุณภาพของถั่วลิสงให้ดี ร่วมกับการลบ้างน้ำให้สะอาดจะช่วยลดปริมาณสารอะฟาทอกซินได้อีกทั้งต้องไม่ใช่ถั่วลิสงที่เสียมีเชื้อราหรือมีตำหนิอื่น ๆ เข้าสู่กระบวนการผลิตโดยเด็ดขาด จากนั้นแช่ถั่วลิสงสดในน้ำเกลือเข้มข้นร้อยละ 15 เป็นเวลา 24 ชม. เพื่อให้เมล็ดถั่วภายในมีรสเค็ม แล้วอบให้แห้ง นำไปคั่วจนสุก เพื่อให้มีความชื้นไม่เกินร้อยละ 3 อย่างไรก็ตามแม้ว่าการล้างทำความสะอาดด้วยน้ำจะสามารถลดปริมาณสารอะฟาทอกซินได้ แต่ต้องล้างด้วยน้ำจำนวนมาก หลายๆครั้ง ซึ่งหากเป็นถั่วลิสงมีเปลือกอบเกลือจะลดปริมาณสารอะฟาทอซินได้เฉพาะในส่วนเปลือกเท่านั้นไม่สามารถกำจัดสารอะฟาทอกซินในเมล็ดได้ จึงจำเป็นต้องควบคุมคุณภาพตั้งแต่วัตถุดิบเริมแรก นอกจากนี้คณะผู้วิจัยได้ช่วยปรับปรุงตู้ลมร้อนของกลุ่มที่ได้รับการสนับสนุนจากหน่วยงานราชการ ให้สามารถใช้งานได้ดีขึ้น และได้ออกแบบเครื่องคั่วถั่วลิสงแบบใช้มอเตอร์หมุน ให้กับกลุ่มแม่บ้านได้ไว้ใช้ในการผลิต ผลิตภัณฑ์ถั่วลิสงอบเกลืออีกต่อไป |
| Fulltext | ไม่มีไฟล์ |
| จำนวนการอ่าน |
|
Best Screen Resolution 1024x768 pixel and Text Size as Medium Copyright 2012 All Rights Reserved | Power by IRD.SKRU |
|