พอลิยูรีเทนเป็นพอลิเมอร์ชนิดเทอร์โมเซตที่ได้มีการนำมาใช้งานอย่างกว้างขวางในงานอุตสาหกรรมหลายประเภท  ในการสังเคราะห์พอลิยูรีเทนนั้น  ระหว่างปฏิกิริยาการสังเคราะห์จะมีหมู่ทำหน้าที่เกิดขึ้นมาหลายประเภทจนทำให้กลไกมีความซับซ้อนกว่ากลไกการาสังเคราะห์พอลิเมอร์อื่นๆ  สำหรับงานวิจัยนี้ได้ศึกษากลไกการเกิดปฏิกิริยาของไดฟินิลมีเทน-4,4-ไดไอโซไซยาเนต (diphenylmethane-4,4-diisocyanate, MDI)  กับเอทิลีนไกลคอล (ethylene glycol,EG) โดยใช้เทคนิค FTIR  ติดตามปริมาณการเปลี่ยนแปลงของหมู่ทำหน้าที่ที่สำคัญ 2 ชนิด คือหมู่ไอโซไซยาเนตที่ 2250-2270 cm^-1  และหมู่ยูรีเทนที่
1700-1736 cm^-1 

        พบว่าหมู่ไอโซไซยาเนตมีปริมาณลดลง  ในขณะที่หมู่ยูรีเทนมีปริมาณเพิ่มขึ้นเมื่อปฏิกิริยาดำเนินไป  งานวิจัยนี้ยังได้อาศัยหลักทางจลนพลศาสตร์ในการพิสูจน์กลไกที่เกิดขึ้นโดยการสร้างกฎอัตราของปฏิกิริยา  ซึ่งเป็นแบบจำลองทางคณิตศาสตร์และใช้คอมพิวเตอร์ประมวลผล  ผลการวิจัยปรากฏว่ากลไกการเกิดปฏิกิริยาเป็นกลไกแบบเร่งตัวเอง  โดยผลการคำนวณจากคอมพิวเตอร์สอดคล้องกับผลการทดลองที่ได้จากการไทเทรตหาความเข้มข้นของหมู่ไอโซไซยาเนตที่เปลี่ยนแปลงกับเวลา  เมื่อใช้สัดส่วนของ MDI ต่อ EG เท่ากับ 1:1, 1:2, 1:3, 2:1, และ 3:1 โดยโมลแบะในช่วงอุณหภูมิ 30-75 องศาฌซลเซียส  นอกจากนั้นแบบจำลองทางคณิตศาตร์ดังกล่าวจะสามารถนำไปประยุกต์ใช้ประโยชน์ทางอุตสาหกรรม  โดยจะใช้ทำนายระยะเวลาในการแปรรูปและจะช่วยให้เข้าใจถึงสมบัติถึงผลิตภัณฑ์ซึ่งสัมพันธ์กับสภาวะในการผลิต