| ชื่องานวิจัยภาษาไทย | การศึกษาเรื่อง ชุมชนของตนเองของผู้เรียนภาษาต่างประเทศ : กรณีศึกษา-นักศึกษาโปรแกรมวิชาภาษาอังกฤษ สถาบันราชภัฏสงขลา |
| ชื่องานวิจัยภาษาอังกฤษ | - |
| หัวหน้าโครงการ | ผศ. เพียงใจ ผลโภค |
| แหล่งทุนวิจัย | กองทุนวิจัยมหาวิทยาลัยราชภัฏสงขลา |
| สาขาการวิจัย | สาขาการศึกษา |
| ปีงบประมาณ | 2545 |
| ระยะเวลาดำเนินการวิจัย | 1 ปี |
| งบประมาณ | 0 บาท |
| พื้นที่ทำการวิจัย | ต.เขารูปช้าง อ.เมืองสงขลา จ.สงขลา |
| ผู้ประสานงานในพื้นที่ | ไม่ระบุ |
| สถานะของผู้ประสานงาน | ไม่ระบุ |
| ประเภทงานวิจัย | เดี่ยว |
| สถานะงานวิจัย | ดำเนินการเสร็จสิ้น |
| คำสำคัญ | ผู้เรียนภาษาต่างประเทศ , ชุมชนของผู้เรียน |
| บทคัดย่อ | วัตถุประสงค์ของการวิจัยครั้งนี้ คือ ศึกษาเรียนรู้เกี่ยวกับชุมชนของตนเองของนักศึกษา สาขาศิลปศาสตร์ โปรแกรมวิชาภาษาอังกฤษธุรกิจและโปรแกรมวิชาภาษาอังกฤษ ความคิดเห็นเกี่ยวกับสิ่งที่ควรเรียนรู้ในชุมชนของผู้ที่มีภูมิลำเนาอยู่ในจังหวัดสงขลา เพื่อสาระที่ควรนำมาจัดเตรียมเป็นเนื้อหาการเรียนการสอนเรื่องของท้องถิ่นในชั้นเรียนภาษาต่างประเทศ (ภาษาอังกฤษ) สำหรับนักศึกษาโปแกรมวิชาภาษาอังกฤษ ในสถาบันราชภัฏสงขลา การเก็บข้อมูลใช้การเก็บข้อมูลจากบุคคลสองกลุ่ม คือ นักศึกษาและประชาชนในท้องถิ่น ด้วยการให้ตอบแบบสอบถามประกอบการสัมภาษณ์ กลุ่มนักศึกษาเป็นผู้ที่เรียนรายวิชา วัฒนธรรมไทยศึกษา (Thai Studies) ในเทอมที่ 1 ของปีการศึกษา 2544 คือ นักศึกษาสาขาวิชาศิลปศาสตร์ โปรแกรมวิชาภาษาอังกฤษธุรกิจ ชั้นปีที่ 3 และนักศึกษาโปรแกรมภาษาอังกฤษ ชั้นปีที่ 4 และเป็นผู้ที่เกิดและมีที่อยู่ถาวรปัจจุบันอยู่ในเขต จังหวัดสงขลา รวมทั้งหมด จำนวน 32 คน กลุ่มผู้ให้ข้อมูลที่อยู่ในท้องถิ่น คือ ผู้นำท้องถิ่น และผู้มีภูมิลำเนาหรือประกอบอาชีพที่เกี่ยวข้องกับการศึกษาในเขตจังหวัดสงขลา จำนวน 60 คน ใช้การวิเคราะห์ข้อมูลด้วยการวิเคราะห์เนื้อหา สำหรับข้อมูลที่มีลักษณะเป็นปลายเปิด ผลการวิจัย มีดังนี้ 1. นักศึกษาโปรแกรมวิชาภาษาอังกฤษธุรกิจ ได้เรียนรู้เกี่ยวกับท้องถิ่นของตนเอง จากรายวิชาในกลุ่มสังคมมากกว่ากลุ่มวิชาภาษาอังกฤษ ในขณะที่นักศึกษาโปรแกรมภาษาอังกฤษ (ศิลปศาสตร์) ได้เรียนรู้เกี่ยวกับท้องถิ่นของตนเองจากกลุ่มวิชาภาษาอังกฤษ 2. นักศึกษามีความเห็นว่า เนื้อหาที่เรียนเกี่ยวกับท้องถิ่นมีประโยชน์แต่มิใช่สิ่งที่สำคัญที่สุด โดยที่นักศึกษาโปรแกรมภาษาอังกฤษธุรกิจเห็นประโยชน์ว่าความรู้เกี่ยวกับท้องถิ่นมีประโยชน์ต่อการประกอบอาชีพด้านการโรงแรมและการท่องเที่ยว 3. นักศึกษามีความรู้เกี่ยวกับชุมชนของตนเองในด้านประวัติศาสตร์และตำนาน แต่มีความรู้น้อยในด้านอาชีพของคนในชุมชน ภูมิปัญญาท้องถิ่น และไม่สามารถบอกได้วว่าบุคคลที่ยังมีชีวิตอยู่ในชุมชนของตนเองนั้น ใครคือบุคคลที่ควรอก่การยกย่อง 4. นักศึกษาต้องการภาษาอังกฤษที่เกี่ยวกับท้องถิ่นเพื่อการใช้แนะนำสถานที่ท่องเที่ยว และบรรยายเรื่องในท้องถิ่น ในขณะที่คนในท้องถิ่นเอง คาดหวังให้ไปช่วยสอนเด็กในชุมชนมากกว่า 5. เรื่องของท้องถิ่นที่นักศึกษาต้องการนำเสนอคือ สถานที่ท่องเที่ยว แต่คนในชุมชนเองต้องการให้นำเสนอเรื่องของความเป็นอยู่ที่มีความสามัคคีและช่วยเหลือเกื้อกูลกันมากกว่า รวมถึงเรื่องของผู้นำของชุมชน สภาพเศรษฐกิจและสังคมทั่วไป 6. การเรียนเรื่องของท้องถิ่น นักศึกษามีปัญหาด้านคำศัพท์มากที่สุด และยังต้องการโอกาสที่จะได้ฝึกการใช้ภาษาอังกฤษในสถานการณ์จริง ผู้สอนจึงควรจัดให้นักศึกษาได้ฝึกฝนการใช้ภาษา โดยเฉพาะการพูดเรื่องของชุมชนของตนเอง เพื่อได้ฝึกทั้งทักษะการใช้ภาษาในสถานการณ์จริงและพัฒนาความเชื่อมั่นในการใช้ภาษาอังกฤษ ด้วยการเริ่มพูดถึงสิ่งใกล้ตัวเอง โดยที่ผู้สอนช่วยเหลือด้านคำศัพท์ตามที่นักศึกษาต้องการ 7. ผู้ให้ข้อมูลที่อยู่ในเขตจังหวัดสงขลา เห็นว่าภาาาอังกฤษสำคัญที่สุด แต่ภาษาอื่นๆที่จำเป็นด้วยเช่นกัน คือ จีน ญี่ปุ่น มลายู มลายูท้องถิ่น อาหรับ ฝรั่งเสส และเยอรมัน |
| Fulltext | ไม่มีไฟล์ |
| จำนวนการอ่าน |
|
Best Screen Resolution 1024x768 pixel and Text Size as Medium Copyright 2012 All Rights Reserved | Power by IRD.SKRU |
|